Prawie każda kobieta w okresie popołogowym (trwającym do ośmiu tygodni po porodzie) walczyć musi z krytycznymi dniami. W amerykańskiej literaturze fachowej owa psychiczna i hormonalna depresja młodych matek zwie się „baby-blues”. Zjawisko to pojawia się u około 80 procent matek w drugim lub trzecim dniu po rozwiązaniu. Jest to nagłe poczucie smutku kobiety w tym okresie dużo płaczą i są skrajnie wrażliwe. Melancholia połogowa wynika głównie z dwu przyczyn: z jednej strony następuje załamanie dotychczasowej równowagi hormonalnej, z drugiej zaś psychika zaczyna przystosowywać się do nowych okoliczności. Medyczna strona tego zagadnienia jest jasno określona: przez dziewięć miesięcy progesterony i estrogeny kontrolują organizm programując go na ciążę. Do tego dochodzą endorfiny organiczne „środki przeciwbólowe” wydzielane w dużej ilości podczas porodu. I nagle wszystkie te substancje stają się zbędne równowaga hormonalna z trybu „ciąża” przestawia się na pozycję „norma”.