,,W czasie ciąży robiłam wszystko, by mojemu dziecku dobrze się wiodło. Nie piłam alkoholu nawet kieliszka wina. Ani razu nie Zaciągnęłam się papierosem i zdrowo się odżywiałam. Po porodzie chciałam, by moje ciało znów niepodzielnie należało do mnie. To był jeden z powodów, dla których nie karmiłam piersią. Uporanie się ze Zmienionym poczuciem własnego ciała jest wystarczająco trudne. Osobiście uważam, że bardzo ważne jest by człowiek czuł się dobrze w swej skórze, a przy karmieniu piersią na pewno by mi się to nie udało. Innym rozdziałem są urazy popołogowe: przy okazji pierwszego dziecka miałam rozcinane krocze. Początkowo było to bardzo bolesne, jednak rana zagoiła się szybko i dobrze. Przy drugim dziecku nie miałam nacięcia, za to kilka pęknięć kanału rodnego. Było to nie tylko niezwykle bolesne, ale i coś, czego psychika tak prędko nie zapomni”.

Aleksandra (28), ma dwu synów, dwa miesiące i dwa latka

Po wydaniu na świat dziecka znakomita większość kobiet chce być takimi jak dawniej i to tak szybko, jak to tylko możliwe. Jednak tak jak dusza potrzebuje czasu by przystosować się do zmienionej sytuacji, tak ciało potrzebuje nii mniej czasu by odzyskać dawną formę. Biologiczne procesy określające teraz, po porodzie poczucie własnego ciała są tal samo nowe i zagmatwane jak te, które po poczęciu prze stawiały ciało na tryb: ciąża. Dawniej powszechnie mówiło się o drugich dziewięciu miesiącach, rozpoczynających si^ z dniem rozwiązania. Istotnie, organizm i psychika potrzebuje co najmniej tyle czasu, by uporać się ze wszystkimi zmianami.