Ojcowie od samego początku odgrywają główną rolę w życiu swego dziecka. W żadnym wypadku nie są statystami, pomimo, że wielu właśnie tak się czuje. Niestety, zbyt wielu nie docenia swej roli w prawidłowym, zdrowym rozwoju malutkiego dziecka. Zamiast być zazdrosnym o dziecko, mężczyzna powinien rozwijać swe ojcowskie uczucia, gdyż żadna matka nie jest w stanie całkowicie zaspokoić wszystkich potrzeb dziecka. Mamy do czynienia z olbrzymim, leżącym odłogiem potencjałem, który tylko czeka na przejęcie przez ojca. Mężczyźni mają na przykład zupełnie inny sposób przemawiania do dziecka, w inny też sposób bawią się z nim pieszczą, oferując dokładnie to, czego matki nie są w stanie dać. Ojcowie są cennym uzupełnieniem światopoglądu maleństwa i nic tego nie zastąpi. Jednak pierwsze kroki w budowaniu samodzielneej relacji ojciec-dziecko wiążą się często ze zranieniem męskiego ego. Już w chwili, gdy okazuje się, że matce łatwiej uspokoić czy pocieszyć dziecko, wielu obraża się i wycofuje. Tymczasem w późniejszym życiu dziecko przeżywać będzie wiele takich faz, kiedy ojciec jest bardziej potrzebny niż matka. Okazuje się wtedy, że jak najwcześniejsze nawiązanie serdecznych kontaktów stokrotnie wynagradza początkowe trudy i wyrzeczenia.